Mijn passie - vuur maken - ja, echt, weet je...
Elke keer ik vuur maak, ik iets nieuws leer. Dan is het weer over hoe ik de start houtjes leg, of hoe we het vuur tov de wind aanmaken, of hoe we onze handen houden zodat het vuur toch aanblijft ... Heerlijk! En die vlammen dan zien... eerst kleine twijfelende vlammetjes, en dan toch plots een grote die dan weer uitgaat ... en dan denk je, nu hebben we vuur maar nee, dan gaat dat toch weer uit en kunnen we opnieuw beginnen.
En moge het duidelijk zijn, ik spreek hier niet over vuur maken met grote aanmaakblokken waarbij je vijf minuten tijd hebt om dan toch nog je hout te sprokkelen en zelfs met nat hout je het vuur kan aansteken. Neen. Het gaat hier over vuur maken met zelf gekozen 'tondel'. 'Tondel of tonder is de benaming voor een licht ontvlambaar materiaal dat dient voor het maken van vuur.. Tondel kan bestaan uit: lisdoddepluis, tonderzwam (Fomes fomentarius), verkoold linnen of katoen, en alle andere materialen die goed droog zijn en licht ontvlambaar...' dixit Wikipedia. Dus zie je, hier start de creativiteit al en het zelfvertrouwen! Lukt het vandaag met moeilijkere 'tondel' die minder makkelijk in gang gaat? of nemen we toch wat meer zekerheid en kiezen we de kleine aanmaakblokjes? en hoeveel dan? Hier start het overleg moment!
En ja, ik heb nog geen enkel kind gehoord dat geen vuur wilde maken... elk kind wil een groot, megagroot vuur en wel onmiddellijk en nu! En dat kan toch niet moeilijk zijn als je een grote hoop takken hebt en een lucifer. Is één lucifer genoeg? 'Oei,...' geen antwoord.
En dan gaan ze aan de slag, een grote hoop takken, net opgeraapt, allemaal bijeen... 'Mag ik het vuur aansteken?' "heb je al es een lucifer aangestoken' Jaja! 'Laat es zien' (ok weg van je hand...sturen we dan soms bij, want ja, safety first, en stap voor stap wil ik zien wie lucifer aansteekt die ook kan uitblazen, dan pas na enkele keren oefenen mag het verder)
mmm eerste lucifer toch uitgegaan, ... nog es proberen... de volgende ....
ai toch niet zoals gedacht... eerste frustratie...
gaat snel over, we doen het anders, we herleggen de takken een beetje ...
prachtig proces
zeker als je het warm hebt en een volle maag en het droog is
ideale omstandigheden dus, is niet altijd zo en dan komt er extra spanning bij
en zo gaan we aan de slag
soms kan er een beetje uitleg bij of wordt er een vraag gesteld
Dit noem ik een heus leerproces! Met vallen en opstaan, kijken, waarnemen na elke stap, wat is er gebeurd, wat is er veranderd, doen we verder op die manier, ... Het is elke keer anders, over soorten hout leren, wat nat hout is en droog hout, dat we en babyhout en peuter hout en kleuterhout en puberhout nodig hebben, dat we dat ook beter verzamelen op voorhand, hoe we hierin samenwerken .... Zoiets als 'executive skills' zoals ze dat noemen, die vaardigheden die hoogbegaafde (brr woord) kinderen niet op school leren en toch moeten kunnen om in het leven te kunnen staan. Zoals een planning maken, oefenen, oefenen en oefenen om iets te kunnen, omgaan met iets wat niet vanzelf gaat, omgaan met frustratie - het lukt niet -, zelfvertrouwen ontwikkelen - het lukt na een hele tijd toch!!!- de leerkuil (als je aan de slag gaat beseffen dat je er 'weinig' over weet), omgaan met 'niet-weten' (heel lastig!!) ....
En wat ook: we krijgen taal voor zulke processen. je hoeft niet de schooltaal van punten en goed of slecht te praten, en toch praten we over hetzelfde. Toen lukte het niet omdat we te nat hout hadden, daarna lukte het wel want toen deden we dat... ja dat was een goed idee van jou, ja, klopt en wat jij zei ivm onze handen dichter bij elkaar houden, dat was ook een goede!!
we praten over leren, over onze ervaringen bij ons leerproces, wat een volgende keer beter kan, hoe elk van ons zijn/haar rol opnam ... en hoe we ons daarbij voelen. Blij bij een lekker warm vuur!!
Dank je wel, vuur, voor al je lessen! Aho!
Comments